Donderdag 22 november 2018:Gisteravond kwam de camping eigenaar vertellen dat we de fietsen beter vastleggen aan de camper in plaats van tegen de buitenmuur zetten. Het was al eens gebeurd dat jeugd de fietsen gewoon over de muur tilden en ermee verdwenen. Vanmorgen het dorpje verkend, maar dat was snel klaar: een plein, enkele winkeltjes en restaurantjes. Een echte supermarkt is er niet. Er liggen een paar eenvoudige hotels. Er is een boulevard: mooi strak en zonder terrasjes. Er zijn geen toeristen van welk origine dan ook, alleen en enkele camper reiziger. Op het strand zit hier en daar een visser, zo te zien wordt er niet veel gevangen. Vanmiddag een eind langs het strand gewandeld op zoek naar schelpen en dat is gelukt, er lagen best leuke schelpen en wat zee-egels. Op de camping is inmiddels een Nederlands stel aangekomen dat we eerder in Martil ook al hebben ontmoet, zij trekken met een soort omgebouwde vrachtwagen door Marokko, rijden vooral pistes(ongeasfalteerde paden). Tegen vieren kwam er veel bewolking en verdween de zon. Er is weer regen voorspeld.

Vrijdag 23 november 2018:Het heeft vannacht even geregend, maar gelukkig was het vanmorgen droog. We zijn weer via Tan-Tan naar Guelmim gereden, Er lagen her en der nog plassen. Het grootste deel van de weg is best goed, maar hier en daar zitten enorme gaten in de weg en in de wegrand. De wegrand is vaak ook gekarteld terwijl de berm lager ligt. Het is dus zaak om de gaten te ontwijken, zeker als er water in staat want je weet nooit hoe diep het gat is. Ergens tussen Tan-Tan en Guelmim stond een zeer gehavend autootje met ingedeukt dak langs de weg. Er zat een man naast met een fles water en er stond een man bij. De auto had waarschijnlijk een buiteling gemaakt, maar zo te zien waren er geen gewonden. We hebben boodschappen gedaan bij een grote supermarkt in Guelmim en zijn naar een oase 20 km ten zuid-oosten van Guelmim gereden. Het kostte wat moeite de beoogde camping te vinden, de oase heeft maar een paar geasfalteerde wegen. De camping is klein maar mooi gelegen en eigendom van een Marokkaan die jarenlang in Duitsland heeft gewoond. Er horen kamers bij en een restaurant. Er staat een andere camper, een Duits/Shrilankees stel dat voor het eerst in Marokko is. Het is bijna onmogelijk om buiten te zitten vanwege de vliegen. Binnen korte tijd zat heel de camperwand en de camper vol vliegen. De dadels zijn rijp en dat geeft veel vliegen, maar hier zijn er wel heel erg veel. We hebben een wandeling gemaakt door de oase, smalle paden tussen ommuurde velden. De oude lemen huizen zijn allemaal verlaten en vervallen, daarvoor in de plaats zijn stenen huizen gekomen. Er is geen echte dorpskern te vinden, de huizen staan overal verspreid. Toen we terugkwamen op de camping vroeg de campingeigenaar of we mee gingen naar het dorpsfeest. Dat dorpsfeest zou beginnen om 17.00 en er zou ook eten zijn. We besloten mee te gaan, zo ook het Duitse stel. Het feest zou enkele honderden meters van de camping zijn. We kwamen aan op een groot zandveld en er waren al een heleboel mannen en kinderen. Van alle kanten kwamen mannen met tafeltjes en Tajines, per auto en te voet. Een half uur later was het gezelschap nog steeds niet compleet. Er was trouwens al iets vooraf gegaan aan deze feestmaaltijd: In de ochtend was er een koe geslacht en verdeeld onder alle families die 100 dirham hadden bijgedragen. Deze families brachten dus een mooie Tajine + tafel mee naar het feest. Tegen zessen werd iedereen verzocht met zijn groep/familie in een kring te gaan zitten, wij en het Duitse stel werden bij 5 Marokkaanse mannen geplaatst, Daarna begon het uitdelen van de tafels met de Tajines. Blijkbaar zaten wij aan een tafel die behoorde aan 3 families, er waren 3 tajines met brood. Bestek was er uiteraard niet, je vist eten uit de tajine met een stuk brood. De 3 tajines waren ook op 3 verschillende manieren klaargemaakt. Het smaakte prima en een half uur later was het feest over en werden de resten verdeeld onder de (arme)mensen die niet hadden kunnen meedoen met het eetfeest. Zo werd er geen eten weggegooid en hadden die mensen ook eten was de nobele verklaring. Na afloop, en voor het donker had iedereen zijn eigendommen weer meegenomen naar huis en kregen we op de camping thee aangeboden in een berbertent. Er is nog even bij de zoete thee gekletst en toen zijn we maar vliegen gaan meppen. Deze avond was een heel leuke ervaring.