27 november 2018:Het was afgelopen nacht erg koud en vochtig, het water liep langs het voorraam. Toen de zon eenmaal doorkwam, tegen tienen was alles snel droog en werd het lekker warm. Om 11.00 stond de kapper voor de deur, hij heeft mij keurig netjes geknipt en deed en passant ook Thieu’s wenkbrouwen knippen. Daarna zijn we naar de markt gegaan. Vandaag richten al veel kooplui hun stalletje en eigenlijk begint de markt dan al. Het was nog best rustig dus, nu konden we op ons gemak alles bekijken, dat is op woensdag, de echte marktdag wel anders. Van de levende have waren er alleen kippen en kuikens. We hebben verse groenten gekocht en kregen daarbij een mandarijn en rode peper cadeau. Het waait een beetje vandaag en nu hebben we geen last van vliegen. Bijna elk levensmiddelen winkeltje verkoopt ook heel de dag vers brood, er staat vaak een oude koelkast met glazen deur buiten en op de roosters ligt het brood. Je neemt eruit wat je nodig hebt en rekent binnen af. De vrouwen hier zijn veelal in het zwart gekleed. Op de camping ligt in het toiletgebouw een laagje houtschilfers. Dat hadden ze gedaan toen het regende, om de vloer een beetje schoon te houden. Er zijn twee nederlandse fietsers aangekomen op de camping, zij zijn bezig aan een fietstocht vanaf Valencia in Spanje en willen eindigen in Guinee. Ze hebben nog een heel eind te gaan. Ze hadden al twee weken geen alcohol gezien en snakten naar een blikje bier, dat konden we begrijpen en hebben hun een blikje bier cadeau gedaan. In El Quatia hadden we Duitse buren die we weer zijn tegen gekomen in Icht en vandaag doken ze tegen zessen op op de camping in Tafraout. De camping heeft een smalle toegang met daarboven een boog, de duitse camper kon niet onder de boog door. Geen nood, dan ga je toch buiten de campingmuur staan, krijgt electra met een kabel over de muur en maakt gewoon gebruik van de campingfaciliteiten. Nadat de Duitsers zich geinstalleerd hadden zijn we samen in het dorp gaan eten, heel gezellig en blijkbaar vond de restauranthouder dat ook want we kregen koffie/thee met koekjes van de zaak. Daarna werd het alsnog laat bij een drankje in onze camper.

28 november 2018:Vanmorgen was het minder koud dan vorige nacht en helemaal niet vochtig. De campingdouche maar eens geprobeerd, vorig jaar was dat een avontuur doordat de geiser er nogal eens mee ophield, dit jaar hadden ze een nieuwe gijser en die werkte zoals het hoort. Toen we klaar waren voor vertrek was de campingbeheerder in geen velden of wegen te bekennen. Toen maar eerst afscheid genomen van de Duitsers en uiteindelijk dook de campingbeheerder op en konden we na afrekenen vertrekken. We zijn via Ighrem over een uitstekend geasfalteerde weg naar Taroudant gereden. Taroudant wordt ook wel klein Marrakech genoemd en het oude centrum is geheel ommuurd. Het was een tijdens enkele eerder heersende dynastie-en de hoofdstad. Er wordt veel groenten en fruit geteelt rond Taroudant. De route liep ook dit maal door de bergen. Door de anti-atlas met adembenemende vergezichten en contrasten, veel dalen en stijgen en haarspeldbochten. Zo rijdt je door een groene omgeving en na een volgende bocht is alles opeens kaal en stenig. Er liggen erg veel zwerfkeien en er liggen heel erg weinig dorpjes. De weg was prima geasfalteerd en je komt er bijna geen verkeer tegen. Soms kijk je vanuit de hoogte neer op een oase. Tot nu toe zagen we altijd mannen de akkertjes ploegen, maar ditmaal waren de vrouwen aan de beurt; ploegen met een kleine ploeg die aangetrokken wordt door een ezel. Na aankomst in Taroudant zijn we het stadje ingegaan, het was net na vieren en dan begint de stad te leven; de winkeltjes gaan weer open, een kleine kermis opent zijn attracties, de straatverkopers installeren zich en er komen heel erg veel mensen in beweging en naar het plein in het centrum, met auto’s, fietsen en ouderwetse brommertjes. Een echte chaos in de smalle straatjes. Op het plein in het centrum treden straatartiesten op. Toen ik van een muziekgroep een foto maakte kwam een van de muzikanten onmiddellijk een euro innen, ze zorgen niet voor niets voor vermaak. De terrassen waren goed gevuld, vooral met marokkaanse mannen, maar hier en daar ook enkele toeristen. We hebben nog de souk bezocht, ook erg druk best leuk om te zien en zijn daarna door het drukke verkeer zigzaggend teruggelopen naar de camperplaats net buiten de muur. Onderweg hebben we bij een “snack” een salade en frietjes laten inpakken om in de camper op te eten. De salade was een heerlijke gevarieerde, complete maaltijdsalade.