Oualidia
Maandag 12 november 2018: Het is in de nacht begonnen met regenen en het heeft bijna heel de dag geregend, een binnenzit dag dus. Er zijn weinig campertoeristen onderweg in dit seizoen, maar toch hebben we alleen in Cala Iris en bij de watervallen alleen gestaan tijdens een overnachting. We kregen vandaag weer nieuwe buren, een italiaan en een Engels Buscampertje. De engelsen bleken twee mannen, de een een ras engelsman, de ander een Marokkaan die 40 jaar in Engeland had gewoond, maar 12 jaar geleden was teruggekeerd naar Marokko. Ze waren altijd buren geweest en de twee maakten nu samen een rondreis Marokko en willen als het lukt nog doorreizen naar Senegal.
Dinsdag 13 november 2018: Het heeft nog bijna heel de nacht wat geregend, maar vanmorgen was het gelukkig droog en scheen de zon. We zijn via een erbarmelijk slechte kustweg 80 km naar het zuiden gereden, Aan de weg werd over vele kilometers wel gewerkt. De omgeving was in eerste instantie niet mooi, veel industrie, brandstof opslagtanks en een grote elektriciteitscentrale, maar daarna weer veel landbouw, heel veel velden met worteltjes, witte kool, bloemkool en mooie pompoenen. Natuurlijk ook weer de schapen en geitenkuddes en wat koeien. Opvallend veel groepen mannen pratend langs de weg. Tussen de weg en de duinrand heel veel waterbekkens. Oesterteelt? In elk geval is de oesterteelt erg belangrijk in Oualidia, onze eindbestemming voor vandaag. Oualidia ligt aan een mooie lagune. Oualidia heeft geen camping, maar een bewaakte parkeerplaats voor campers dicht bij de kust. Op die parkeerplaats proberen handelaren je vanalles te verkopen, de een is nog niet vertrokken of de volgende komt zijn koopwaar aanbieden, meestal vis. Een eigenaar van een rondvaartbootje komt zijn rondvaart over de lagune aanbieden, 10 euro voor een volledige rondvaart. Ali-met-de-witte-kist komt langs of te vragen of wij Tajine willen eten, die wordt dan door zijn vrouw gemaakt en bij de camper bezorgd, een maaltijd voor 100 dirham(ong. 10 euro). We hebben een Tajine besteld voor vanavond en zijn daarna naar de lagune en kust gewandeld. Een prachtige kust met duinen en rotsen waartegen de golven opspatten. Op het strand staan tafeltjes en stoeltjes die horen bij de mobiele restaurantjes; je kunt er vers gevangen vis eten die ter plekke voor je wordt gegrild op de bbq. Een heel apart gezicht. Het sezoen is duidelijk over, er zijn geen toeristen en de meeste restaurantjes en de paar hotels die er zijn, zijn gesloten. Toch hebben de strandrestaurantjes eters. Een man heeft zee egeltjes in een mandje en wil ons die verkopen, helaas hebben we geen interesse. Vreemd genoeg zagen we geen winkeltjes met toeristische prullaria.
Reacties
Reacties
Mooie foto's en weer een leuk verhaal! Zag ik tussen de koeien nou een aap ? zitten??
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}