Naar Azrou
Maandag 5 november: Vannacht is het gaan stormen, maar het bleef droog. De zonsopkomst boven de zee was mooi om te zien, kort daarna verdween de zon achter de regenwolken. Toen we vertrokken in Cala Iris miezerde het een beetje. 40 km hobbelige zandpiste en toen een route Nationale, de N8 vanaf Tanguist naar Fez. De Weg loopt hoog door de bergen van het Rif gebergte en bestaat uit een ontelbare hoeveelheid haarspeld bochten. De wegkwaliteit was niet best, ongelijke stukken en gaten in het asfalt. Maar het ergste was de mist, dichte mist en regen, we hebben dus minstens 100 km in dichte mist gereden. Van de omgeving hebben we helaas niets gezien. Hier en daar was een rijbaan versperd door vallend gesteente en zand. In de paar dorpjes die we doorreden was de weg heel erg slecht en er stond veel water. Op een plek was heel de weg verdwenen, er was een modderige omleiding gemaakt en er werd aan reparatie gewerkt.
Dinsdag 6 november 2018: Gisteravond rond 21.00 stopte de regen en vanmorgen scheen de zon weer. Frisjes was het wel en de camping was nog steeds een grote modderpoel. Boodschappen bij de Marjanne en toen naar Azrou, 60 km zuidelijker. De weg vanuit Fes naar het zuiden is kilometers lang een 4 baans weg met een brede hoge betonrand tussen de beide rijrichtingen. Veel mensen hebben echter land of wonen in een dorpje langs deze weg, helaas is men vergeten kruispunten te maken. Als mensen dus naar links willen rijden moeten ze eerst vele kilometers de tegenovergestelde richting rijden tot ze ergens kunnen keren bij een rotonde. Dat is aan de meeste Marokkanen niet besteed en dus zagen we heel wat spookrijders. Onderweg naast de weg erg veel fruit en groenten stalletjes. In Ifrane, een skioord vallen ons altijd de Europees aandoende huizen op: van steen en met rode pannendaken. Wat ook opvalt is de vele dorps-sportvelden voorzien van kunstgras. Rond de middag waren we in Azrou, we wilden het dorp graag bezoeken, maar door de drukte ten gevolge van de weekmarkt was er chaos en geen parkeerplek te vinden. We staan nu op een prachtige camping, eurocamping genaamd. De mooie camping is onderdeel van een enorm hotelcomplex gebouwd door een of andere rijke Arabische magnaat of staat. Het complex is goeddeels ingericht, maar nooit in gebruik genomen, alleen de camping is operationeel. Zo te zien worden de tuinen goed onderhouden, we worden door een portier het terrein opgelaten. Er is nog meer bewaking aanwezig en iemand voor de receptie(de receptie is alleen in de ochtend even open?), sanitair heeft gebruikssporen maar alles werkt naar behoren. Voor de nacht staan we hier met 8 kampeermiddelen, niet slecht in dit seizoen en dan te bedenken dat hier ruim een week geleden een flinke hoeveelheid sneeuw lag en er een 100 km ten oosten van Fez een herder doodgevroren is in de sneeuw.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}