Naar Cala Iris

Zondag 4 november:Vanmorgen op ons gemak opgeruimd en vertrokken naar Cala Iris. Cala Iris ligt ong. 220 km oostelijk van Martil aan de middellandse zeekust. We hebben dus de N16 gereden pal langs de kust. Een bijzonder mooie route met heel erg veel haarspeldbochten en mooie uitzichten over de zee. Onderweg kwamen we leuke, nu stille kustplaatsjes tegen, de vissersbootjes lagen al weer in de haventjes, maar ook 2 aardverschuivingen. De weg was volledig geblokkeerd door zand en stenen. Er was een omleiding gemaakt zodat het verkeer toch verder kan. Waar mogelijk werd de aanwezige grond gebruikt voor landbouw; het was heel erg druk op de akkers: er werd geoogst en geploegd. Geploegd met behulp van 2 muilezels of ezels. Een enkel keer zagen we een trekker met ploeg. Bij een monding van een rivier werden ook alle landbouwdieren uitgelaten door vrouwen in traditionele kleding, soms aan een touwtje: koeien, schapen en geiten. Langs heel de kust staan hooi/stromijten van op elkaar geperst stro/hooi in de vorm van een plaggenhut of paddestoel, eroverheen een net. Het net wordt op zijn plaats gehouden door er keien aan te hangen. Hier en daar eten de geiten en schapen aan de onderkant de mijt, de vorm lijkt dan nog meer op een paddenstoel. We hebben geluncht op een hoog punt met een geweldig uitzicht over de zee en El Jehba, een klein vissersplaatsje. Ergens lag een auto in een sloot, zo te zien was de bestuurder uitgestapt en in een klein dorpje verzamelden zich een heleboel mensen inclusief muzikanten voor iets, een demonstratie? 10 km voor Cala Iris wilden we tanken, maar de pompbediende vertelde ons dat er geen diesel meer was, en ook de eerste week niet zou zijn; door een staking geen bevoorrading. In Al Hoceima en Targuist zou wel diesel verkrijgbaar zijn. Dom genoeg zijn we niet eerst naar de camping gegaan, maar eerst om diesel. Targuist was 30 km rijden, minder km’s dan Al Hoceima, dus we reden naar Targuist. Helaas werd er aan die weg gewerkt en reden we vele kilometers piste met gaten. Daarna een een baans asfaltweggetje. 30 km in een uur; In Targuist bleek ruim voldoende diesel verkrijgbaar. Waarschijnlijk staakte alleen de leverancier van het merk van de bewuste pomp, dat had de man er niet bij gezegd en wij niet gevraagd. Na getankt te hebben wilden we niet weer die gatenpiste rijden en kozen voor een omweg via Al Hoceima. Uiteindelijk kostte het dieselverhaal ons drie uur en toen moesten we alsnog 10 km piste(zandweg) rijden naar de camping. Net voor donker arriveerden wij op een mooi campingkje met een heel mooi uitzicht over de zee. Morgen wordt veel regen voorspeld, dus gaan we maar naar de camping in Fez.

Tetouan

Vrijdag 2 november: Vanmorgen bij het afrijden van het camperterrein in La Linea de la Concepción werkte de parkeerautomaat niet. Zonder betaling kun je er niet af. Gelukkig begon 5 minuten later de dienst van de portier en maakte zij de automaat weer functionerend. De aanwezige bewaking was daartoe blijkbaar niet bevoegd. Aangekomen in de haven van Algeciras vertelde de ticketcontrole ons dat we mogelijk niet mee mochten met de Ferry omdat die vol was. We moesten bij het kantoortje wachten en zouden kort voor vertrek van de ferry horen of we alsnog meekonden. Balen, want de volgende Ferry vertrok anderhalf uur later. Gelukkig mochten we even later toch aan boord. De zee was erg rustig, een prima oversteek naar Ceuta. Kwart voor tien stonden we bij de Marokkaanse grens, het was er vanuit Spaanse kant heel erg rustig. De beambte die onze paspoorten moest stempelen zat te slapen, want bij de voertuig registratie had Thieu opeens een nieuw politienummer in zijn paspoort staan. Het politienummer krijg je bij eerste binnenkomst in je paspoort gestempeld en je houdt dat nummer tot je een nieuw paspoort krijgt. Thieu’s paspoort is pas 1 jaar oud. De ambtenaar snapte er niks van, maar na uitleg dat zijn collega ws. had zitten slapen vertelde hij dat het nieuwe nummer voortaan het geldige nummer is. Wel vulde hij vlotjes het oude en nieuwe politienummer in op de formuliertjes. We zullen bij terugkeer wel beleven wat dat weer voor discussie gaat opleveren. Daarna naar Tetouan om een telefoonkaartje met internettoegang te kopen, het kaartje van vorig jaar was verlopen. Dat werd snel voor ons geregeld door een dame van Maroc Telecom. Rond de middag waren we op de camping in Martil. Het is op de camping erg rustig, de temperatuur was aangenaam en de zon scheen regelmatig. Het is vrijdag en dan is het biddag voor de moslims, dat hebben we geweten: de moskee heeft ruim een uur de gebedsdienst via een luidspreker wereldkundig gemaakt. We hebben nog een wandeling over de boulevard gemaakt, geen vakantiegangers meer, maar rond vijven heel veel lokale bevolking op het strand en de boulevard. Er stonden weer snoeptentjes, ballonnenverkopers en elektrische autootjes waar de kinderen tegen betaling kunnen rijden. Er werd gevoetbald op het strand en de boulevard. We kwamen dicht bij de camping een echtpaar met kind tegen, toen het kind Bubbles wilde aaien bleek het echtpaar vlekkeloos Nederlands te spreken; Ze zijn, na opgegroeid te zijn in Nederland, een paar jaar geleden verhuisd naar Marokko en hebben het goed naar hun zin.

Zaterdag 3 november:Vanmorgen scheen de zon al op tijd stralend en was de temperatuur al vroeg aangenaam. Na een avontuurlijke douchebeurt (wel warm water-geen warmwater) zijn weg op weg gegaan naar Tetouan. De bedoeling was om per groepstaxi naar Tetouan te gaan, maar uiteindelijk werd het een privetaxi, de rit van ong. 13 km moest iets minder dan 6 euro kosten. De taxichauffeur zette ons af op een plein in het centrum waar onmiddellijk een man verscheen die zich aanbood als gids. Nog opmerkelijker was dat er een man opdook die gisteren zijn hulp aanbood bij de grensformaliteiten. We hebben hem een hand gegevn en zijn op pad gegaan. We liepen door een mooie lange winkelstraat en kwamen uit bij het koninklijk paleis. Het paleis is niet bijzonder om te zien, wel was er heel veel politiebewaking aanwezig. De oude medina en de souk liggen achter het Paleis wist een spraakzame agent ons te vertellen. De souk begint met een straat vol sieradenwinkeltjes. De smalle straatjes zijn allemaal gevuld met winkeltjes, voedingswaren, groenten en fruit, kleding, smeedwerk, leder. Alles heeft weer zijn eigen deel van de souk. Soms zijn hele straatjes gevuld met mensen die hun eigen geteelde groenten komen verkopen. Opeens kwamen we uit bij de leerlooierijen; een klein binnenterrein met allemaal lege bassins. Je kon er gewoon naar binnen lopen. W.s is de looierij niet meer in gebruik. De hele medina is ommuurd en is erg oud met smalle straatjes, alles wit geverfd (spaanse overheersing), met diverse toegangspoorten. Er liggen diverse moskee-en in de medina. Er ligt ook een grote Katholieke kerk in het centrum, maar die was helaas gesloten, de synagoge hebben we niet gevonden. Na enkele uren zwerven door de wirwar van straatjes zijn we op een terras in de grote drukke (moderne) winkelstraat wat gaan drinken. Op geen enkel terras zaten vrouwen, nou ja, behalve ik dan en het was leuk om naar de diversiteit in kleding van de voorbijgangers te kijken, we hebben over heel de dag welgeteld vier europeanen gezien en enkele groepen Aziaten met reisbegeleider. Na wat zoekwerk vonden we een paar taxi’s bij een tankstation, de eerste was klaar met werken, die wilde geen klanten meer, maar een andere taxi was snel gevonden. De man wilde ons terugbrengen voor 10 euro, maar dat vonden we te duur, na wat onderhandelen bracht hij ons morrend voor ong. zes euro weer terug naar de camping in Martil. We hebben daarna nog even van een heerlijk zonnetje kunnen genieten.

Gibraltar

Woensdag 31 oktober: Toen we vanochtend in Sevilla vertrokken scheen de zon, een mooi begin van de dag. Rond de middag waren we in de buurt van Algeciras waar we tickets voor de veerboot naar Ceuta hebben gekocht, de prijs is gelijk aan die van vorig jaar. In een supermarkt bij Algeciras waren de kassières al helemaal klaar voor Halloween, ze waren in Halloweenoutfit gekleed bij hun werk. Vervolgens naar een luxe camping in Manilva gereden. De camping is van een Engelse organisatie en staat al bijna helemaal vol met Engelse overwinteraars. Om 15.00 begon het te regenen, het kwam met bakken uit de lucht, nog aangevuld met onweer. Pas om 21.00 werd het droog. Op deze camping de was gedaan, ze hebben prima wasmachines en een goede wasdroger, na 2 uur lag de was weer in de kast. Er is vanavond een Halloweenparty op de camping die best goed bezocht is. Nederlandse tvzenders ontvangen via de satellietschotel lukt sinds Sevilla niet meer. Binnenkort maar ergens een ladder lenen om het LNB kopje te verstellen, zullen dat thuis wel wat krap ingesteld hebben. Voorlopig doen we het maar even met de Duitse zenders.

Donderdag 1 november: Vanochtend toen we wakker werden scheen een stralend zonnetje, regenjassen en paraplu’s droogden snel. Op ons gemak ontbeten en een douche genomen. Om 11.00 richting Gibraltar gereden. Rond het middaguur stonden we op de camperplaats aan de jachthaven van La linea de Concepcion. We zijn naar Gibraltar gelopen, een lange file auto’s voor de grensovergang. De grensovergang is nog een heel gedoe. Bij de Spaanse douane staan allemaal automaten voor paspoortcontrole. Je legt je paspoort op de scanner en dan moet het goed komen, maar dat werkte dus niet. Dan maar door de gewone controle.; de ambtenaar ter plekke had geen belangstelling en zwaaide dat iedereen moest doorlopen. Gang uit, halletje in en de volgende controle; de Engelse paspoortcontrole dus. Daarna het vliegveld lopend overgestoken en je wandelt het centrum van Gibraltar in. Je kunt na het vliegveld ook de bus nemen naar het centrum of de punt van de rots. Het centrum van Gibraltar bestaat uit een groot plein (het Kazemattenplein) met terrasjes en restaurants en vervolgens Main Street. Een winkelstraat met veel alcohol en tabakswinkels, juwelierswinkels en nog wat elektronika en kledingzaken. Alleen de alcohol en tabak zijn goedkoop, de rest is erg duur ondanks dat alles zogenaamd belastingvrij is. Er is ook een oud fort en enkele kerken die je kunt bezoeken. Het was heel erg druk in Gibraltar, In Spanje is Allerheiligen een feestdag en de meeste supermarkten en winkels in Spanje waren dan ook gesloten. Ons viel Gibraltar eigenlijk wat tegen en na een drankje op een terrasje zijn we tegen vijven weer naar de camper gegaan. Deze keer ging de grenspassage sneller: niemand te zien aan de Gibraltarkant, aan de Spaanse kant een ongebruikte rij automatische paspoortcontrole automaten en een ambtenaar die iedereen snel liet passeren. Het was lekker zonnig vandaag, maar er staat een harde koude wind en tegen de avond werd het echt koud. Rond 21.00 kwam er een twintigtal hele grote campers het terrein oprijden, voor het merendeel Duitse campers.; allemaal voorzien van een sticker met “Marokko 2018”. De camperplaats staat nu helemaal vol.

Heel veel regen

Zondag 28 oktober. In droog, maar bewolkt weer verder naar het zuiden gereden, af en toe een spetter regen, maar ach, dat hoort erbij. Heel weinig vrachtverkeer op de weg, op zondag mogen vrachtwagens niet rijden in Frankrijk. Ten zuiden van Bordeaux erg veel campers en caravans die in noordelijke richting reden. Tegen twee-en zijn we aangekomen op een camping in Urrugne, Tegen de avond stonden er rond de 50 kampeermiddelen, waarvan 2 tentjes. Rond 17.00 is het begonnen met regenen en onweren. De voorspelling was dat het flink blijft regenen tot maandagavond. Voor noord Spanje zou zelfs sneeuw voorspeld zijn.

Maandag 29 oktober: Het heeft vannacht inderdaad zeer regelmatig flink geregend, maar gelukkig konden we vanochtend op een droog moment vertrekken. Ten zuiden van San Sebastian was de weg vrij, maar lag sneeuw aan de wegkant. Een mooie witte wereld waar we doorheen reden. Tot Burgos regelmatig vlagerige buien en hier en daar lag sneeuw, vooral op de bergen.   Na Burgos verscheen de zon, er lag ook nergens sneeuw, wel waaide het hard en is het koud.. We overnachten op een camping bij Salamanca, maar de regen achtervolgt ons: Vannacht is ook hier regen voorspeld die zeker 24 uur aanhoudt.

Dinsdag 30 oktober: Het heeft vannacht in Salamanca inderdaad geregend, maar niet echt veel. We konden droog vertrekken, maar onderweg naar Sevilla heeft het bijna voortdurend geregend, soms hard en vlagerig, soms een beetje. Een Duitser die in Salamanca op de plek naast ons stond was gisteren uit de Picos(bergen noord Spanje) vertrokken omdat er in de nacht van zaterdag op zondag erg veel sneeuw gevallen was en wandelen onmogelijk was geworden. Toen we Sevilla naderden klaarde het op en kwam er zelfs een mager zonnetje tevoorschijn. We hebben tegen de avond nog een wandeling gemaakt, de temperatuur hier is een stuk hoger dan in Frankrijk en Noord Spanje. Wel is de camping erg modderig; het heeft ook in Sevilla veel geregend. Helaas wordt voor morgen ook hier weer veel regen voorspeld, dus maar weer verder naar het zuiden, hopelijk blijft het daar droog, dan kan Bubbles ook weer eens buiten liggen.

Welkom op ons Marokko 2018 Reislog!

Zaterdag 27 oktober 2018: Hallo en welkom op ons Marokko 2018 reislog

We zijn weer onderweg naar Marokko. Na onze mooie Bulgarijereis van aug./sept. was er wat kluswerk aan de camper. Inmiddels is ook de tuin weer winterklaar, het kluswerk bij onze dochter is gedaan. Diverse verjaardagen en een gouden bruiloft zijn bezocht/meegevierd en de organisatie van een open tennistoernooi is ook weer goed afgesloten. Koud en nat in Nederland; dus tijd om weer op pad te gaan.

De weersvoorspellingen voor Frankrijk en Spanje zijn niet best en ook in Noord Marokko wordt voorlopig regen voorspeld. Wel hoorden we gisteren dat Marokko per direct de wintertijd afschaft, dat betekent dat er na zondag geen uur tijdsverschil meer is met west-europa. Beetje jammer, want op de heenreis arriveerden wij altijd in Marokko op hetzelfde uur dat we in Spanje vertrokken waren. Verder ook wel fijn, slaapritme blijft gelijk aan thuis.

We zijn vertrokken in de regen, maar voor Parijs klaarde het op. Omdat er veel file en ongelukken waren op de rondwegen van Parijs, deze keer de buitenste weg om Parijs genomen, de N104. “(La Francilienne”). De weg reed goed, geen enkele vertraging. Wat opviel was het vele vuil dat vooral op het noordelijk deel langs de weg lag.

We overnachten nu op de parkeerplaats van Futuroscope bij Poitiers. Het is er druk; de Fransen en Belgen hebben herfstvakantie en dat is te zien. Veel mensen op de been, hotels goed bezet, de camperparking goed gevuld en het park geopend tot 22.00.

De heenweg zal gaan via West-Frankrijk en Spanje.

De geplande reisroute vanaf Ceuta zie je hieronder op het plaatje, een route met ook voor ons veel nieuwe bestemmingen en wegen. Eenmaal onderweg kan het zijn dat we de route zomaar veranderen, zeker gezien de huidige weersvoorspellingen.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Wij zien je graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Martine, Thieu en Bubbles