Woensdag 14 november 2018:Na een rustige nacht op de camperparkeerplaats in Oualidia hebben we de kustweg zuidwaarts vervolgd. De staat van de weg is over het algemeen niet echt goed, met name in sommige dorpen is de wegtoestand heel erg slecht, soms is er ook opeens een mooi geasfalteerd stuk. We hadden ergens gelezen dat in Lalla Fatna het uitzicht op de kust en zee heel mooi moest zijn, dus daar zijn we naartoe gereden. Op de parkeerplaats stonden 2 duitse campers die daar overnacht hadden. Hoewel er een ketting op de grond lag over de weg, was een parkeerwachter nergens te zien. Inderdaad een erg mooi uitzicht en na een kwartiertje hadden we het wel gezien. Inmiddels was de parkeerwacht verschenen en toen we weg wilden rijden gaven we hem maar de 5 dirham die op het bord aangegeven stonden. Een vriendelijke brede grijns met een mond met twee tanden was ons deel. De omgeving was erg groen, vast dankzij de regen van de laatste weken. Vervolgens zijn we gestopt in Safi, de stad van de pottenbakkers. De parkeerplaats in de pottenbakkerswijk was niet druk en we mochten parkeren op een strook voor bussen. Het was pas 11.00 en de winkeltjes waren nog bezig met opstarten. Er verscheen onmiddellijk iemand die ons naar de ovens van de pottenbakkers wilde brengen, dat aanbod hebben we vriendelijk afgeslagen. Na een rondje door het straatje met pottenbakkers zijn we naar de souk gegaan, op zoek naar de Portugese kathedraal. De vorige keer dat we in Safi waren was die niet open. Er is ook een Spaanse kerk, maar die is dichtgemetseld en dus niet toegankelijk. We raakten in gesprek met een man die zei dat hij visser was en voor een nederlands bedrijf had gewerkt. De Nederlanders betaalden goed. Hij bleef herhalen dat hij een goed mens was en het leuk vond om met buitenlanders te praten en geen geld wilde. Hij was inderdaad erg aardig en wist veel van de geschiedenis van Safi. Hij wees ons al kletsend de weg naar de Portugese kathedraal uit 1519. De toegangsprijs tot de kathedraal was nogal hoog, 50 dirham per persoon. De Kathedraal was grotendeels verwoest en er was nog maar een heel kleine ruimte te bezichtigen. Wij vonden de prijs veel te hoog voor wat we te zien kregen. Daarna wees de man ons op straatjes in het deel achter de souk en nodigde ons uit voor thee. Dat weigerden we beleefd en we bedankten hem voor zijn gezelschap. Toen bleek de man toch niet zo “goed”; Hij wilde ons Marokkaans geld als souvenir geven in ruil voor 50 eurocent. We vertelden hem dat we helemaal geen euro’s hadden, daarna wenste hij ons een prettig verblijf in Marokko. Het souvenirgeld dat hij ons wilde geven had echter een waarde van 15 cent. Overigens waren de straatjes Spaans/Portugese stijl achter de souk wel leuk om te zien. Vanuit Safi zijn we verder naar het zuiden gereden. Door een ontzettend vieze fabrieks en visverwerkings wijk in Safi, vervolgens veel industrie en toen voorbij de nieuwe haven in aanleg. Daarna weer gewoon een landelijk beeld met veel zicht op de zee. We zijn geland ten zuiden van Essaouira, op een camping in Kaouki beach, via 11 km zandpiste omdat er aan de weg gewerkt wordt. De camping is pas een jaar oud en nog niet helemaal afgebouwd. Het lijkt ook meer op een grote parkeerplaats met grote parkeervakken en hoort bij een eveneens onafgebouwd bungalowcomplex. 7 bungalows zijn af en ingericht, worden ook verhuurd. Ze zijn mooi ingericht en best wel luxe. Het geheel wordt niet afgebouwd omdat het geld op is. Dat lijkt meer voor te komen, de Marokkaanse plannen blijken vaak vele malen ambitieuzer dan de rek in hun bankrekening.

Donderdag 15 november: Kaouki beach is een erg rustig voormalig hippie-dorpje met wat accommodaties en enkele restaurantjes. Er is ook een Marabout (mausoleum) maar dat wordt vooral in augustus bezocht door de berbers. Op het strand was het best druk voor dit seizoen, er zijn kamelen, paarden en quads voor een ritje over het strand, je kunt er surfen en kitesurfen. Er stond een stevige wind en dat was blijkbaar het juiste weer: op zeker moment waren er 10 kitesurfers actief, vooral west-europeanen. Het is een mooi kilometerslang breed zandstrand. Om 16.00 werd het zwaar bewolkt en haalden de verhuurders van strandstoelen met parasol snel hun spullen binnen. Het strand is redelijk schoon, maar de duinenrij ligt vol plastic en eenmaal buiten de bebouwing lijkt het wel een grote vuilstortplaats. Alles aan huisvuil wat je kunt bedenken is gestort langs de weg, er wonen dan ook heel wat wilde honden en katten. Hadden we de laatste jaren het idee dat de rommel beter werd opgeruimd, langs de kust en met name op deze plek is van opruimen helemaal niets te zien, lijkt de rotzooi berg alleen maar erger dan ooit. Op de camping komen regelmatig vis verkopers langs, gisteren wilde iemand ons een grote krab verkopen.