Cascades d'Ouzoud
Woensdag 7 november:Na een koude nacht scheen weer op tijd de zon. Om 08.00 kwam de receptionist van de camping bij elk kampeermiddel een gratis stokbrood bezorgen. Na de overnachting afgerekend te hebben zijn we verder naar het zuiden gereden met als doel de Ouzoud watervallen. Best een pittige afstand, maar wij weten geen overnachtingsplek tussen Azrou en Ouzoud. We reden door een zeer divers landschap: vlak met land bouw en fruit, bergachtig met rotsen, bergachtig met naaldbomen. Deels vrij vlakke weg, deels bochtig en de laatste 45 km heel erg bochtig met veel hoogteverschil, maar prachtige vergezichten. Onderweg passeerden wij ook nog een stuwmeer dat maar half gevuld was. In een paar plaatsen waar we doorheen reden was weekmarkt, dus een enorme chaos en drukte op straat. In het centrum van M’rir werd de weg geasfalteerd, daardoor was er wat weinig ruimte voor het verkeer. Beide richtingen verkeer moesten een krappe 2 banen delen, dat ging niet goed. Er stond een auto geparkeerd op de tegemoetkomende baan, een bus kon er niet voorbij door de tegemoetkomende file. Uiteindelijk lieten de asfalteerders enkele auto’s over het nieuwe asfalt rijden zodat de bus verder kon. Een taxi was sneller en ging voor de bus stil staan. Patstelling en heel veel getoeter. Wat getrek en geduw en veel gebaren tijdens een opstootje bij de taxi, de chauffeur werd aangepakt. De asfalteerders werden ook wanhopig van de files van weerskanten en het gedoe en lieten een aantal auto’s waaronder ons over het nieuwe asfalt en tussen de asfalteermachines door verder rijden zodat het verkeer weer op gang kwam. Tegen vijven arriveerden we in Ouzoud, waar het echte toeristenseizoen ook voorbij is en alle parkings vechten om klanten, dus overal mannetjes die ons dwingend een richting aangaven. We waren op weg naar een parkeerplaats met voorzieningen bij een restaurant( restaurant Amalou) en vlak bij de watervallen, dus daar zijn we ook heen gereden ondanks de mannetjes op de weg. We werden onmiddellijk begroet door de parkeerplaatsbewaker, mochten zelf weten waar we gingen staan tussen de olijfbomen. Er is elektra en een hagelnieuw toiletgebouwtje. Het echte toeristenseizoen is voorbij werd ons verteld, dus rustig in het plaatsje.
Donderdag 8 november 2018:Op een blaffende hond na was het vannacht doodstil. Vanmorgen zijn we naar de waterval gelopen, je kunt naar de bovenkant en naar beneden, waar het water verder stroomt. Alles gaat via een geplaveid pad en trappen, heel veel traptreden tot onder de waterval, heel veel restaurantjes liggen er aan dat pad. Er zijn ook aapjes die je kunt voeren, pinda’s worden in de winkeltjes in de buurt verkocht. Door alle nevel van het vallende water was er vanochtend een mooie regenboog te zien. Onder aan de waterval kun je met een vlot nog dichter bij de waterval komen. De watervallen zijn de hoogste van Afrika en best de moeite waard om te bezoeken. We hebben ook een stukje het pad via de bovenkant gevolgd, maar dat is minder spectaculair. Het echte toeristenseizoen is over en het was ook niet echt druk bij de waterval, maar bij terugkomst op onze overnachtingsplek stonden er toch 13 toeristenbusjes die even na drie-en hun gasten weer lieten instappen en aan de 3 uur durende terugreis naar Marrakech begonnen. Elke avond komt er een oude Marokkaan thee drinken en een kaartje leggen of kletsen bij het restaurant. Hij heeft in de 70-er jaren even in Nederland gewoond en vervolgens tot zijn pensioen in Frankrijk. Zijn 8 kinderen wonen in Frankrijk. De man is 82, maar ziet er opmerkelijk fit uit. Vandaag trakteerde hij ons op koffie.
Reacties
Reacties
De koffie ☕ was weer een mazzeltje ?
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}