Vrijdag 2 november: Vanmorgen bij het afrijden van het camperterrein in La Linea de la Concepción werkte de parkeerautomaat niet. Zonder betaling kun je er niet af. Gelukkig begon 5 minuten later de dienst van de portier en maakte zij de automaat weer functionerend. De aanwezige bewaking was daartoe blijkbaar niet bevoegd. Aangekomen in de haven van Algeciras vertelde de ticketcontrole ons dat we mogelijk niet mee mochten met de Ferry omdat die vol was. We moesten bij het kantoortje wachten en zouden kort voor vertrek van de ferry horen of we alsnog meekonden. Balen, want de volgende Ferry vertrok anderhalf uur later. Gelukkig mochten we even later toch aan boord. De zee was erg rustig, een prima oversteek naar Ceuta. Kwart voor tien stonden we bij de Marokkaanse grens, het was er vanuit Spaanse kant heel erg rustig. De beambte die onze paspoorten moest stempelen zat te slapen, want bij de voertuig registratie had Thieu opeens een nieuw politienummer in zijn paspoort staan. Het politienummer krijg je bij eerste binnenkomst in je paspoort gestempeld en je houdt dat nummer tot je een nieuw paspoort krijgt. Thieu’s paspoort is pas 1 jaar oud. De ambtenaar snapte er niks van, maar na uitleg dat zijn collega ws. had zitten slapen vertelde hij dat het nieuwe nummer voortaan het geldige nummer is. Wel vulde hij vlotjes het oude en nieuwe politienummer in op de formuliertjes. We zullen bij terugkeer wel beleven wat dat weer voor discussie gaat opleveren. Daarna naar Tetouan om een telefoonkaartje met internettoegang te kopen, het kaartje van vorig jaar was verlopen. Dat werd snel voor ons geregeld door een dame van Maroc Telecom. Rond de middag waren we op de camping in Martil. Het is op de camping erg rustig, de temperatuur was aangenaam en de zon scheen regelmatig. Het is vrijdag en dan is het biddag voor de moslims, dat hebben we geweten: de moskee heeft ruim een uur de gebedsdienst via een luidspreker wereldkundig gemaakt. We hebben nog een wandeling over de boulevard gemaakt, geen vakantiegangers meer, maar rond vijven heel veel lokale bevolking op het strand en de boulevard. Er stonden weer snoeptentjes, ballonnenverkopers en elektrische autootjes waar de kinderen tegen betaling kunnen rijden. Er werd gevoetbald op het strand en de boulevard. We kwamen dicht bij de camping een echtpaar met kind tegen, toen het kind Bubbles wilde aaien bleek het echtpaar vlekkeloos Nederlands te spreken; Ze zijn, na opgegroeid te zijn in Nederland, een paar jaar geleden verhuisd naar Marokko en hebben het goed naar hun zin.

Zaterdag 3 november:Vanmorgen scheen de zon al op tijd stralend en was de temperatuur al vroeg aangenaam. Na een avontuurlijke douchebeurt (wel warm water-geen warmwater) zijn weg op weg gegaan naar Tetouan. De bedoeling was om per groepstaxi naar Tetouan te gaan, maar uiteindelijk werd het een privetaxi, de rit van ong. 13 km moest iets minder dan 6 euro kosten. De taxichauffeur zette ons af op een plein in het centrum waar onmiddellijk een man verscheen die zich aanbood als gids. Nog opmerkelijker was dat er een man opdook die gisteren zijn hulp aanbood bij de grensformaliteiten. We hebben hem een hand gegevn en zijn op pad gegaan. We liepen door een mooie lange winkelstraat en kwamen uit bij het koninklijk paleis. Het paleis is niet bijzonder om te zien, wel was er heel veel politiebewaking aanwezig. De oude medina en de souk liggen achter het Paleis wist een spraakzame agent ons te vertellen. De souk begint met een straat vol sieradenwinkeltjes. De smalle straatjes zijn allemaal gevuld met winkeltjes, voedingswaren, groenten en fruit, kleding, smeedwerk, leder. Alles heeft weer zijn eigen deel van de souk. Soms zijn hele straatjes gevuld met mensen die hun eigen geteelde groenten komen verkopen. Opeens kwamen we uit bij de leerlooierijen; een klein binnenterrein met allemaal lege bassins. Je kon er gewoon naar binnen lopen. W.s is de looierij niet meer in gebruik. De hele medina is ommuurd en is erg oud met smalle straatjes, alles wit geverfd (spaanse overheersing), met diverse toegangspoorten. Er liggen diverse moskee-en in de medina. Er ligt ook een grote Katholieke kerk in het centrum, maar die was helaas gesloten, de synagoge hebben we niet gevonden. Na enkele uren zwerven door de wirwar van straatjes zijn we op een terras in de grote drukke (moderne) winkelstraat wat gaan drinken. Op geen enkel terras zaten vrouwen, nou ja, behalve ik dan en het was leuk om naar de diversiteit in kleding van de voorbijgangers te kijken, we hebben over heel de dag welgeteld vier europeanen gezien en enkele groepen Aziaten met reisbegeleider. Na wat zoekwerk vonden we een paar taxi’s bij een tankstation, de eerste was klaar met werken, die wilde geen klanten meer, maar een andere taxi was snel gevonden. De man wilde ons terugbrengen voor 10 euro, maar dat vonden we te duur, na wat onderhandelen bracht hij ons morrend voor ong. zes euro weer terug naar de camping in Martil. We hebben daarna nog even van een heerlijk zonnetje kunnen genieten.